Jan Cedrowski (1617–po 1682)  podczaszy nowogródzki, pamiętnikarz należał do grona najbardziej zaufanych sług Bogusława Radziwiłła. Oprócz funkcji administracyjno-gospodarczych w systemie zarządzania tego magnata – był niejednokrotnie starostą i rewizorem książęcych majątków, m.in. Smolewicz i Kopysi, wykonywał inne odpowiedzialne zadania (np. dostarczał pieniądze księciu podczas studiów zagranicznych) – reprezentował on także interesy księcia na sejmikach, sejmach, a także w Trybunale Głównym Wielkiego Księstwa Litewskiego. Mimo jawnych ścisłych więzi z księciem koniuszym litewskim, Jan Cedrowski był bardzo szanowany przez szlachtę mińską, która wielokrotnie powierzała mu obowiązek reprezentowania województwa mińskiego.

Ponad dziesięciokrotnie Cedrowski posłował na sejmy, m.in. brał udział sejmach nadzwyczajnych w 1654 r., 1668 r. (abdykacyjnym), w elekcji królów Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego. W czasie wojny z Moskwą (1654-1667) był wybierany posłem z województwa mińskiego dla reprezentowania jego interesów przed carem moskiewskim, hetmanem wielkim litewskim Pawłem Janem Sapiehą, wojewodą ruskim Stefanem Czarnieckim, królem Janem Kazimierzem, kniaziem Wasilijem Szeriemietiewem i in.

Cała kariera polityczna podczaszego nowogródzkiego świadczy nie tylko o jego ponadprzeciętnych zdolnościach dyplomatycznych i politycznych, ale także o dużym zaufaniu, jakim darzył go Bogusław Radziwiłł.